مرحوم صدر الحکماء در چهل سال قبل برایم نقل میکرد مریضی را آوردند که واقعا خوب ش

دنی نبود مرض های مختلفی گرفته بود قلبش خراب معده اش خراب و غیره

گفت من یقین داشتم که فایده ای ندارد به او دوا بدهم گفتم او را بر گردانید .

گفتند دوا بده گفتم دوا ندارد من می توانم نسه بدهم اما چه فایده پولتانرا هدر ندهید

اصرار کردند ، پرستاری که همراهش بود بود از روی قلدری گفت که تو که چیزی سرت

نمی شود چرا مطب باز کردی ؟

آن مرحوم گفت من که هم از روی ناراحتی گفتم برو باو یونجه بده بخورد .

پس از چندی دیدم که گوسفند و خیگ روغن و پنیر و شیر و کره بمطب من آوردند .

گفتند مال همان مریض است . اینقدر یونجه باو دادیم که خوب شد .

این مرحوم می گفت راستی متحیر شدم قدر ت نمائی پروردگار عالم که (هوالشافی)

از قضا سرکنگبین صفرا فزود          روغن بادام خشکی میفزود

برگرفته از کتاب متن کامل ایمان

اثر آیت الله دستغیب